Κυριακή βράδυ κι η Αθήνα έχει φορέσει τα καλοκαιρινά της. Το αεράκι τόσο δροσιστικό όσο πρέπει για να μην ιδρώνεις, αλλά και τόσο ζεστό όσο να το καλωσορίζεις καθώς μπαίνει από το ανοιχτό παράθυρο.
Γαλάζιο πουκάμισο με άσπρες και ελαφρά κίτρινες ρίγες, φθαρμένο diesel jean, μοκασίνια... Παρκάρω στο τέρμα του τραμ. Τα αυτιά μου «ερεθίζονται» από τον απόηχο της μουσικής που πλανάτε στον αέρα. «Summertime and the living is easy» Το καλοκαίρι μου χαμογελάει στον νυχτερινό ουρανό και τα βήματα μου με οδηγούν στην παραλιακή. Τι κι αν είναι ακόμα Απρίλιος ? Τα μαγαζιά της παραλιακής έχουν αρχίσει να ανοίγουν και η ζωή στην Αθήνα, για άλλη μια φορά, μεταμορφώνεται από το ψευδό Νεουορκέζικο στιλ του χειμερινού κέντρου, στο ψεδό ΛοςΑτζελικό στιλ των θερινών νοτίων προαστίων.