Τον κοίταξα μέσα από τα μπλε –
πορτοκαλί Rayban Wayfarer.
Ήταν σκεπτικός αλλά είχε αυτό το
μειδίαμα στο πρόσωπο. Αυτό, ξέρεις, που είναι σαν να σου λέει «Έτσι αγόρι μου
γλυκό. Συνέχισε έτσι και θα πέσεις μέσα στην παγίδα». Άπλωσα το χέρι να κινήσω το πιόνι στο Γ5. Η
φωνή του ακούστηκε βραχνή. «Είσαι σίγουρος ότι αυτό θες να κάνεις» ?
Κάτι τέτοια κάνει και μου
τσιτώνει τα νεύρα. Είμαι σίγουρος ότι
θέλει να μου κλονίσει την αυτοπεποίθηση. Αυτή τη φορά τον έχω. Φοράω το
μεγαλύτερο μου χαμόγελο – βασιζόμενος στο ότι επιτέλους τον έχω και του απαντάω
με αυτοπεποίθηση «άσε τα λόγια και παίξε» .
Αναρτήσεις
